27/8 It’s all about crocs and birdies

Wakker om 5:00. Pikkedonker en weinig dieren te horen. Gisterenavond toch nog eens opgestaan om te loeren wat de geluiden juist buiten onze tent waren. Drie wallabies zaten gezellig gras te knabbelen. Koddig om te zien in het maanlicht.

Een wekker hebben we vandaag blijkbaar niet nodig. Ik kan de slaap niet meer vatten en luister dan maar hoe de natuur ontwaakt. Onze vriend de cookaburra zit hier niet in het aanbod.   

Na een lekker ontbijt moeten we afscheid nemen van deze mooie Lodge. Ik zou hier best nog wat langer kunnen blijven. Helaas.

Tegen 8:30 komen we aan bij Corroobee Billabong. Daar wacht Connie van Wildman cruises ons op voor een tochtje van anderhalf uur over de Billabong. Het is er prachtig en Connie maneuvreert haar kleine bootje in allerlei bochten om zo dicht mogelijk bij de vogels te komen. Ze is een levende encyclopedie D wat vogelsoorten betreft maar ook enkele Amerikanen in ons gezelschap moeten niet onderdoen en blijken een zeer geoefend oog te hebben. We zijn echt wel onder de indruk, je moet het meemaken om te begrijpen hoe mooi het hier is. 

Vandaag brengen we ook in de praktijk wat we gisteren reeds van Gordon geleerd hebben. Aanvankelijk laten de crocs zich niet zien maar Connie waarschuwt dat ze er wel degelijk zijn en we geenszins met een arm over de rand van het bootje mogen komen. Ineens zien we hier en daar een paar ogen aan het wateroppervlak verschijnen. De zon komt erdoor en we zien nu enkele exemplaren aan de oever verschijnen: de meeste zijn freshie’s en niet in ons geïnteresseerd maar er liggen ook enkele salties op ons te wachten. Connie vertelt dat Crocs echt wel kunnen springen en zich afduwen met hun enorme staart. Salties behoren tot de gevaarlijkste en dodelijkste dieren van Australië. 

Daarna rijden we richting Kakadu National Park: territorium van de Aboriginal people. Ineens komen we in een open vlakte terecht en is het duidelijk daf,we overschakelen op ‘wetlands’. We steken de East Alligater River over en stoppen even verder bij een andere Billabong voor de lunch. Ook hier is het prachtig: de lotussen tieren weelderig, birdies en crocs in overvloed.

Na de lunch rijden we verder richting hotel voor een vroege check-in. Naam van het hotel? ‘the Crocodile hotel’, wat had je gedacht. Het hotel is helemaal  gebouwd in de vorm van een krokodil. Na een korte break vertrekken we richting Ubirr. Hier zijn Abo rotstekeningen  terug te vinden. Maar nemen we nog een kijkje aan de Alligator River vanop een veilige plaats. Hier moeten auto’s ook door de rivier en nu zien we de crocs duidelijk op wacht liggen, roerloos stil, dan plots uit het water schieten. Een kruisje en bloemen herinneren dat hier in januari nog iemand verslonden werd die de rivier te voet overstak. Hoe langer we toekijken, hoe meer crocs we zien. Stephan krijgt er rillingen van. 

Daarna gaat de tocht verder richting Ubirr rock. De rotstekeningen zijn mooi en de rotsformaties indrukwekkend. Er hangen mooie verhalen aan de tekeningen vast maar ik kan ze onmogelijk hier beschrijven. Na de uitleg doen we de klim naar boven en krijgen een spectaculair landschap te zien. We zijn hier niet alleen, er zijn er nog velen met hetzelfde idee om hier de zonsondergang te bekijken. We krijgen waar voor ons geld. Daarna snel terug naar beneden want de duisternis valt zeer snel in (om 19u is het hier al donker). Blij dat we hier niet in het pikkedonker moeten rijden. Gordie doet dat opnieuw voortreffelijk. 

Rap een douchke en aan tafel want we hebben ondertussen wel grote honger. Deze keer krijgen we een buffet voorgeschoteld en het smaakt allemaal voortreffelijk. 

Daarna nog een verslag proberen neer te pennen. Helaas lukt het versturen al 3 dagen niet. Geduld is een schone zaak. 

Morgen wekker om 6:00AM