23/8 en 24/8 Up in the air

Wonder boven wonder allebei goed geslapen aan een stuk door tot 6:45. Vandaag is echt D-day. Aan de receptie treffen we nog 2 wakkere bekende burgers die dat helemaal zien zitten. 

Richting vertrekhal, heel veel volk op de been. Er wordt nogal wat afgereisd. Valiezen laten sealen, het gaat heel snel aan de incheckbalie, security control (jaja mijn spuitjes hebben ze al in de mot). En ik word extra gecontroleerd, niet voor de spuitjes maar voor de pailletjes op mijn T-shirt die blijkbaar alarm geven. Nja, mijn euro viel op het moment dat ik in een soort teletijdmachine moest, beter iets anders aangetrokken. Daarna automatische paspoortcontrole en dat gaat vlotjes. Het verouderingsproces bij 3 jaar geleden valt blijkbaar toch nog mee. We zijn nog herkenbaar. 😉

Daarna is het zoeken naar de businesslounge want we hebben alle 4 een hongertje en snakken naar een ontbijtje. Lounge op 15 minuten stappen. Oase van rust. De koffie maakt ons helemaal wakker. En de tijd gaat snel. Nog even connectie met de familie (leve whatsapp) en het is tijd om te boarden. Onze grote vogel (A-350) staat klaar: hij ziet er goed uit maar vooral de crew mag er wezen. Even wens ik toch zo’n superslank Oosters vrouwtje te zijn. Precies allemaal kloontjes van elkaar. Service aan boord super, evenals onze menu (gastronomie in de lucht).

En dan onze biologische klok een beetje bijstellen: overschakelen op Singapore time maakt dat we eigenlijk al om 15u Belgische tijd overschakelen op nachtmodus. Filmke klaarzetten (thanks for the tip tante Linda 😉) en hopen dat we een ferme tuk kunnen doen! Wij voelen ons nog niet moe maar de meereizende Aziaten zijn al snel in dromenland en snurken er op los. En net wanneer ik eindelijk begin in te dommelen, begint onze grote vogel te dansen... of een rit over de kasseien voor een uur of vijf. Zelfs de ontbijtservice moet afgebroken worden door de turbulentie. 

We landen rond 5:25 lokale tijd in Singapore. We zijn ondertussen vrijdag 24 augustus. Na een fikse wandeling (goed voor de bloedcirculatie) van de ene terminal naar de andere, een douchke en een wachttijd van 3 uren, ruilen we de grote vogel voor een veel kleiner exemplaar richting Darwin.

En jawel, daar gaan we weer: humpty bumpty! Opnieuw moet de maaltijdservice afgebroken worden door de turbulentie. In plaats van een ontbijt serveren ze hier een warm middagmaal om 9:00 ‘s morgens. Strange...

Een goed half uur voor de landing komt er land in zicht. Het blijken de Tiwi Islands  te zijn. Die bezoeken we volgende week vrijdag. De luchthaven van Darwin kan je in grootte vergelijken met Oostende. Een enkele bagageband and that’s it.

Wij geraken moeiteloos met de spuitjes door de Border Control (dankzij de juiste ‘approval’ documenten van TGA).

Maar Martine en Bernard moeten langs de kant om de valiezen te openen. Wij mogen zelfs niet meer in hun buurt komen. ‘Of ze zich wel bewust zijn van de gevolgen als er iets niet klopt met hun verklaringen’. De hartslag gaat een beetje de hoogte in. Gelukkig moeten ze geen retourtje Singapore maken. 

Onze chauffeurs staan ons op te wachten en brengen ons na een kort ritje naar het hotel dat pal aan de Timor Sea ligt. ‘The room with a view’ doet ons de lange vluchttijd snel vergeten. Het is ondertussen 3:30 PM. Tijdverschil met het thuisfront: 7u30. Temperatuur van ‘maar’ 30º. ‘Today is a good day’, zegt de chauffeur. Het zal wel waar zijn zeker.

‘s Avonds eten we op een terras bij de zee en komen helemaal in de Ozzie sfeer. Aan de oesters kunnen we niet weerstaan, aan een heerlijk wijntje uit Barossa Valley evenmin. It’s a good day, right!

Sorry, door internetproblemen kunnen we geen foto’s meesturen.