Wikken en wegen 19/10

Veeeeeeel te vroeg wakker! Nochtans geen klachten over het slaapcomfort.
Stephan gaat zwemmen, mij trekt het vandaag niet aan.
Ontbijt op terras, zonnige en zwoele start van de dag.
Bernard moet helaas naar het ziekenhuis voor een medische checkup. Nooit leuk als dit je overvalt in het buitenland, laat staan aan de andere kant van de wereld.
Wij concentreren ons ondertussen op wat er hier te beleven valt en dat is heel wat.
Een ding staat zeker op onze to do lijst: snorkelen in het Outer Great Barrier Reef.
Vraag is wat is de beste keuze voor ons want er zijn verschillende mogelijkheden.
Johan en Bo adviseerden de QuickSilver boten omwille van hun supersnelle catamarans. De afstand naar het Outer Reef is al snel 2 uren varen.
Op deze tocht zitten zowel duikers als snorkelaars; er kunnen zomaar even 400 personen aan boord. Ander voordeel: ze hebben een platform op het rif met een glasbodem waar je zonder duiken ook het rif kan zien. 
Lijkt mij wel het meest geschikt als je een hele dag op zee bent. Kwestie van wat afwisseling...
Stephan is niet overtuigd. We informeren alvast naar de beschikbaarheid. Oei, nog slechts 6 plaatsen vrij. Ons gezelschap heeft er al 4 nodig. We proberen zonder resultaat Martine te bereiken. We proberen het een half uur later opnieuw, nog steeds geen antwoord. En nog eens... We beginnen ons toch wat zorgen te maken over Bernard. 
Nog eens de website van QuickSilver checken: nog slechts 3 plaatsen vrij!!! Nu komen we in de problemen. Anderzijds zijn ook niet alle reviews positief: veel te veel volk aan boord, geen goed idee voor beginners, het rif niet zichtbaar door al het peddelen van die 400 mensen. 
Aan de receptie adviseren ze ons om met Wavelenght mee te varen omdat we geen ervaren snorkelaars zijn. Martine en Bernard zijn dat evenmin. Er zou meer persoonlijke begeleiding zijn. Het Outer Reef is natuurlijk ook niet te vergelijken 
met de snorkelpartij bij Black Island/Hayman Island. 
Bij Wavelenghts boeken we alvast onze plaatsen. Het is dat of niks en dat willen we nu echt niet missen. 
Dan is er nog werk aan de winkel. Op het verlanglijstje van Stephan staat nog Cape Tribulation, Daintree en Mossman Gorge. En dan is er ook nog de sunsetcruise die we in Airlie Beach omwille van een massaboeking van de spleetoogjes moesten missen.
Hadden we voor Port Douglas niet vooropgesteld om hier wat uit te rusten?????
In de namiddag komen Martine en Bernard met goed nieuws terug. Niks ernstigs aan de hand. Iedereen opgelucht. Er is wel nog een probleem met de CPAP van Bernard, een verbindingsstukje is stuk en daardoor werkt het toestel niet meer. Dit betekent snurken voor Bernard en slapeloze nachten voor Martine. Voor het stukje zouden ze naar Cairns moeten rijden want daar is dat in een apotheek verkrijgbaar. Tja, als dat vandaag ook nog moet gebeuren, dan is hun dag wel helemaal verloren. Tot het idee komt of er een mogelijkheid is om het op te sturen. We krijgen hulp van de manager die al het mogelijke doet. Het wordt een lange telefoon maar het lukt. Niet naar Cairns dus en morgen geleverd! 
Nu nog verder knopen doorhakken voor de boekingen. Ook daar valt alles op zijn plooi. Vanavond doen we zelfs nog de sunsetcruise met bubbels en fingerfood op een mooie catamaran. Perfect om de dag af sluiten.