4/9 we reizen om te leren

6:50 AM Tijd om op te staan maar bij mij vallen de ogen dicht. Zeer slecht geslapen! Het ging te goed tot hiertoe...

Om 1:00 al klaar wakker en dan draaien en keren. De bush sliep blijkbaar ook niet, zoveel vreemde geluiden, getippel op het dak van de tent, gesjirp van de cicada’s, kwakende kikkers(waar kikkers zijn, zijn slangen)... Uiteindelijk weer wat ingedommeld en gedroomd dat er een slang de tent binnensloop. Op het eerste moment wist ik niet of het droom of realiteit was. Weer liggen woelen en rond 5:00 was het geschreeuw van de kaketoes niet meer om aan te horen. Mijn vriend de kookaburra houdt zich echter koest, ttz. Het is zijn neef die hier woont want zijn ‘lachende’ familie woont niet hier maar in Queensland! 

Met slaapoogjes aan het ontbijt in ‘the Bush Restaurant’: fully cooked brekkie maar de koffie moeten we zelf maken (plunger coffee). Ik maak hem dan maar extra strong.

Om 8:30 verschijnt Sam weer ten tonele. We wandelen met hem ‘the Riparian

Trail’ langs Annie Creek. Sam’s kennis over de fauna en flora is onuitputtelijk, net als zijn enthousiasme over AWC, biodiversiteit en actief landmanagement. Een hele boterham dus. De flora valt te aanschouwen, de fauna laat zich nauwelijks zien op de schreeuwende kaketoes na. We spotten wel een groot aantal Black Red Tailed kaketoes. Mooie birdies maar ze vastleggen op de gevoelige plaat lukt niet.

De temperatuur is al ferm opgelopen. Dat is de reden waarom er weinig andere dieren te spotten zijn. Behalve de birdies, is wildlife het meest actief bij zonsopgang/ondergang, dus ruim te laat. Wat er plots wel voor onze voeten verschijnt is een slang van anderhalve meter. Aha, mijn droom was dus een omen. Gelukkig is ze niet in ons geïnteresseerd en verdwijnt snel terug in het lange gras.

Terug in het kamp is het tijd voor de ‘morning tea’. 

Na de thee gaan we op weg met open safari jeeps. De big five zullen we hier niet vinden maar wel Termite Mounds die op gigantische olifantendrollen lijken. Of het nu kathedraalbouwers, magnetics of drollen zijn, het systeem is hetzelfde. Maar de drollen zijn typisch voor de Mornington Savannah. Wildlife spotten is noppes, ook voor hen is het heet en ze verschansen zich ergens in de schaduw. Schaduw die er in deze Savannah nauwelijks is.

We hobbelen en bobbelen weer verder richting Fitzroy River nabij Cadjeput Waterhole. Opnieuw mogelijkheid voor een zwemmeke in de rivier. Zalig want we zijn zowat half gekookt ondertussen. Daarna volgt een picknick aan de oevers. We zien de Rainbow Bee-eaters langs het wateroppervlak scheren maar op de foto willen ze niet. 

Daarna rijden we nog naar een lookout met zicht op Fitzroy Bluff en de Ranges van onze Leo. 

Om 15:30 zijn we terug in het kamp en installeren ons bij wijze van afwisseling (na liters water) met ‘a light beer’ op het deck van onze tent. Vrije tijd tot het avondeten. We zetten de foto’s over op de iPad en ik werk de blog bij. Tot hiertoe à jour want ik schrijf nu veel onderweg in de truck. Het internet ligt hier plat: tekst en foto’s op de blog plaatsen onmogelijk. Ook de komende 5 dagen zijn we afgesloten van de buitenwereld. Het thuisfront zal geduld moeten oefenen. 

Morgen volgt er een weer een lange rit richting Drysdale Station.