26/8 Lichtfield National Park & Mary River

6:00 AM Slechte nacht achter de rug, bijna niet geslapen! Natuurlijk vallen de ogen dicht op het moment dat de wekker afloopt. 

Laatste zaken in de reistassen, valiezen afsluiten en naar de bagageruimte  van het hotel brengen. Die mogen hier vijf dagen alleen logeren.

Ondanks het vroege uur is er al veel volk in de ontbijtzaal. Ontbijt in sneltempo

We maken kennis met Gordon, onze chauffeur en gids bij Inspiring Journeys. 

Bagage inladen en security briefing: veiligheid voor alles. De truck is van alles voorzien: een resem aan dranken en zaken om kleine hongertjes te bedwingen of zoete goestjes te voldoen. 

We verlaten Darwin City langs de Stuart Highway en belanden al gauw in een eerder eentonige, vlakke maar groene vegetatie: savanne. De gumtrees zijn hier veel minder hoog dan in Queensland. Je zou het niet verwachten maar hier groeien ook bamboe en mini palmboompjes. Die ‘laatste zijn ‘sandpalms’, aangepast aan de zanderige grond. De Abo’s gebruiken ze om didgeredoo’s (nog altijd eentje op mijn verlanglijstje) van te maken. Termieten vreten de binnenkant leeg, ze worden bijgeschaafd en gewaxt om nadien te beschilderen met de typische figuren.

Eerste stop: Wangi Falls met gelegenheid tot zwemmen. Het is eens wat anders dan een ochtendlijke zwempartij in een zwembad. Fris om te starten maar verder wel heel leuk.

Volgende halte: Florence Falls, opnieuw een zwemmeke mogelijk maar we houden het bij de wandeling in de schaduw van de vegetatie. ‘De temperatuur kan vandaag oplopen tot 36° graden, hoofd beschermen en veel drinken’ zegt Gordon. Het is in ieder geval warm genoeg. 

Watervallen in een tot hiertoe vlak landschap? Het blijkt dat we ons hier op het Litchfield plateau bevinden, dus het aanwezige water moet vroeg of laat naar beneden. Het water komt wel niet van een rivier maar van bronnen in het gesteente.

Daarna gaat het richting Termite Mounds. Overal in het landschap komen we ze tegen in alle groottes en vormen. Termieten zijn geen afstammelingen van de mieren maar van de cucaracha’s. Hoewel ze maar zo’n 5 mm groot zijn, kunnen ze gigantische kunstwerken bouwen. Er bestaan zo’n 60 soorten en hun soort gaat samen met de samenstelling van de grond. Zo heb je cathedraalbouwers die wel tot 8 meter hoog gaan.  Andere bouwen dan weer ‘magnetic’ platte schijven (soms lijkt het wel een kerkhof met grafzerken) of kleine spitse torentjes die amper 30 tot 50cm hoog worden. Het zijn in elk geval heel clevere diertjes, ze gaan ingenieus te werk. 

Op bepaalde plaatsen doet men ook aan gecontroleerde bosbranden, dit in voorbereiding voor ‘the wet season’. Het gebeurt zeer vaak dat brand ontstaat door blikseminslagen, het dorre gras vat dan gemakkelijk vuur. Nu zorgen ze ervoor dat de dorre grassen verdwenen zijn voor de ‘Storms are coming in’.

Wildlife’: komt hier heel weinig voor, geen kangoeroe’s, echidna’s of koala’s maar wel verschillende soorten wallabies. Hier en daar hebben we er al gezien maar ze zijn vooral bij valavond en zonsopgang actief.

Andere beestjes die veelvuldig aanwezig zijn ‘croc’s! Salties en freshwater species. Freshwater croc’s (3 meter lang) zijn niet in jou geïnteresseerd tenzij je hem/haar op het systeem gaat werken. Salties tot 5,5m lang zetten je graag op het menu. Dus wie liever niet als dagschotel eindigt adviseert men van zeker twee ‘manshoogtes’ weg te blijven van de oevers. Als de beestjes in actie schieten, verplaatsen ze zich met een snelheid van 7m per sec. Maken dat je wegkomt, anders snappie snap.

Ondertussen is het landschap lichtglooiend geworden en zijn we al 3 rivieren overgestoken (nee, niet over een brug). Blij dat we dit zelf niet moeten doen. Je mag er niet aan denken dat je hier midden de rivier in panne valt. Maar Gordon loodst zijn truc minutieus door de bedding. Super Gordie! We zijn heel content over hem, we leren continu bij.

Tegen 17u arriveren we aan ons volgende logement: Wildman Wilderness Lodge. Het is een plekje om u tegen te zeggen. Dit is inderdaad geen camping maar glamping: luxe tenten met alles erop en eraan, een schoon zicht, een privé airstrip voor de deur. Je kan het slechter treffen in de bush. Het diner is meer dan voortreffelijk en daarna duiken we ons royale bed in luisterend naar de nachtelijke wildernisgeluiden. Zalig! 

Morgen wekker om 6:15 AM