11/9 Sandalwood, mahonie en diamanten

6:15 AM Geslapen als een roosje. Dit is een relatief vroeg uur om te vertrekken gezien de te rijden afstand richting Bungle Bungle niet zo heel groot is. 

We waren hier graag nog een nachtje gebleven. 

Om 7:00 zit iedereen in de truck. We rijden het centrum van Kununurra uit. 

Nu is het duidelijk dat hier veel mango, papaya en sinaasappel kwekerijen zijn. Ook maisvelden en groenten, zo een beetje de veggie en fruit schatkamer voor de regio. 

Er is een eerste halte aan Ivanhoe Crossing over de Ord River. Voor de fun rijden we er ook eens over, een precisiewerkje. Er staat een man te vissen op barramundi middenin de Crossing. Levensgevaarlijk want dit is salties territorium. 

De regio is verder gekend voor zijn boomkwekerijen van mahonie en het Indische sandalwood. Mahonie wordt vooral gebruikt voor de meubelmakerij. In de Kimberley is nauwelijks hout te vinden voor de schrijnwerkerij. Ze kunnen het bijgevolg niet gebruiken voor de constructie van huizen. Alle woningen zijn hier opgetrokken in een soort golfplaat. Alle delen voor de woning worden half gemonteerd aangevoerd vanuit Perth. Dat is maar eventjes 2.200 à 2.400 km zuidelijker. 

Bomen genoeg, dat wel, maar niet de juiste soort. Mahonie is een dure houtsoort, de meubeltjes zijn bijgevolg ook prijzig.

Het Indische sandalwood gedijt bijzonder goed in de vochtige grond hier. Overal zie je irrigatiekanaaltjes tussen de bomenrijen. 

Zowel mahonie als sandalwood hebben een groot bladerdak, goed voor de schaduw. Ze worden vaak aangeplant in tuinen.

Van het sandalwood wordt het sap geperst en gebruikt in de cosmetica: het is vooral terug te vinden in mannenparfums, zepen, bad/douche gels, etherische oliën... De gracieuze takken worden verwerkt als decoraties.

We maken een stop aan zo’n ‘sandalwood factory‘ waar natuurlijk alles draait rond de verkoop.

Daarna rijden we terug naar het centrum van Kununurra: shoppingtime! Drie opties: Art Gallery, juweliers of het warenhuis Coles. Zeer weinig kandidaten voor de laatste optie. 

De verleiding is het grootst in de Art Gallery. Ik ben nog altijd fan van een didgeridoo en er zit er eentje bij naar mijn zin... alhoewel die nog niet kan tippen  aan een exemplaar uit Port Douglas 3 jaar geleden. 

Een citaat aan de muur doet mij aan vriend Hendrik denken. Hendrik, deze is voor jou: ‘If I could say it in words, there would be no reason to paint’, dixit Edward Hopper.

Bij de juwelier zien we de 100.000den dollars rond de oren vliegen. Lake Argyle bezit de grootste diamantmijn ter wereld: witte, champagne, pink champagne, pink rosé, pink en purple pink diamant. De Argyle pink diamant is bijzonder zeldzaam en bijgevolg ook super duur. Van alle diamant die opgehaald wordt, is slechts 1% pink. De jaaropbrengst is vergelijkbaar met de inhoud van een champagneglas of handpalm. De waarde van zo’n steentje zal in de toekomst alleen maar stijgen want de diamantmijn sluit binnen 2 jaar. Je kan die verleidelijke steentjes apart kopen. De juwelier vraagt om mijn favoriete roze steentje uit zijn assortiment te kiezen. Niet dat ik van plan ben om er eentje te kopen. Als ik de prijs hoor, lig ik bijna achterover. Very good choice: het zal wel zijn voor het luttele bedrag van net geen 500.000 AUD voor 0,50 karaat. Het was wel loepzuiver, mag wel hé voor zo’n batje. Gezien mijn lade thuis vol ligt met dergelijke prullaria (ahum) verzaken we aan een aankoop. Ik ben nochtans binnenkort jarig. Voor de liefhebbers thuis, je weet waarin je moet investeren. En als je mij een origineel verjaardagscadeautje wil geven: hou je vooral niet in! 

De Amerikaanse ladies in ons gezelschap laten de dollars wel rollen maar in de witte diamant. America is great!

Tijd om Kununurra te verlaten, richting zuidoosten naar Bungle Bungle of het Purnululu NP. We dachten dat we van de dirt roads verlost waren, maar niets is minder waar. Het wordt dus weer humpty bumpty voor 53 km.

We zien het landschap langzaam veranderen in een heel andere rotsstructuur. Het wordt doorrijden want de avond valt snel. Juist na zonsondergang, arriveren we in de Bungle Bungle Savannah Lodge, accommodatie in cabins met eigen sanitair.

We hebben weer een heel warme dag (einde 30°) achter de rug maar na het diner zakt de temperatuur heel snel. Voorspelde minimum temperatuur 14°. 

Er ligt een donsdeken op ons bed en het zou wel eens van pas kunnen komen vannacht.

Good night, mates!